Rozpraszanie neutronów w chemii:
Zastosowanie rozpraszania neutronów w badaniach chemicznych ma historię i zakres podobne do ich zastosowania w fizyce. Przeważnie dotyczy zresztą bardzo rozległego obszaru wzajemnego przenikania fizyki i chemii. Po metody rozpraszania neutronów chemicy sięgają najczęściej ze względu na zależne od izotopów poszczególnych pierwiastków długości rozpraszania i przekroje czynne (w tym kontekście na specyficzne własności wodoru) oraz nieniszczący charakter pomiarów. Najczęściej są to:
- Dyfrakcja neutronów, w tym:
- dyfrakcja na próbkach ciekłych i amorficznych. Więcej na ten temat np. tutaj.
- rozpraszanie dyfuzyjne (np. badanie uporządkowania bliskiego zasięgu),
- Spektroskopia neutronowa (rozpraszanie niespójne, nieelastyczne)
- Rozpraszanie kwazielastyczne i echo spinowe (badanie ruchów stochastycznych, dyfuzji itp.)
- Rozpraszanie małokątowe Small Angle Neutron Scattering, SANS – właśnie chemicy są w przeważającej większości użytkownikami tej metody. Ogólnie o metodzie np. tutaj.
- Reflektometria
Zastosowanie rozpraszania neutronów w badaniach chemicznych obejmuje z jednej strony dobrze sprawdzone i od lat uprawiane badanis struktur wielkoskalowych (large-scale structures), jak rozwijające się, np. badania zjawisk katalizy. W tym ostatim przypadku można porównać przykładowe publikacje.
Przykładowe publikacje o charakterze ogólnym
- G.J. Cuello “Structure factor determination of amorphous materials by neutron diffraction,” J. Phys.: Condens. Matter 20 (2008) 244109 (9pp); DOI 10.1088/0953-8984/20/24/244109
- H.E. Fischer, A.C. Barnes, P.S. Salmon, “Neutron and x-ray diffraction studies of liquids and glasses,” Rep. Prog. Phys. 69 (2006) 233–299 DOI 10.1088/0034-4885/69/1/R05
- Y. Le Godec, T. Strässle, G. Hamel et al., “Techniques for structural studies of liquids and amorphous materials by neutron diffraction at high pressures and temperatures” High Press. Res, 24 (2004) 1 205–217 DOI 10.1080/08957950410001661972
